پس از مرگم قناری می شوم من

پس از مرگم قناری می شوم من
نسیم نوبهاری می شوم من
به مثل چشمه ساران پای گلها
به کوه و دشت جاری می شوم من
مهدی یعقوبی

 

کعبه قرنطینه شد

خداوندا خداوندا خدایا
چرا زانو زدی پیش کرونا
چرا قادر نئی حتی حفاظت
کنی با آن بزرگی کعبه ات را
مهدی یعقوبی

به رعد و برق ها در آسمانها
خداوندا مشو ناراحت از ما
دوباره کافران با علم و دانش
ز پا در آورند از پا کرونا
مهدی یعقوبی

 

به اوج کهکشانهایی که از نور

بدل گاهی به گندم میشوم من
به مستی در ترنم میشوم من
به اوج کهکشانهایی که از نور
دگر از خویشتن گم می شوم من
مهدی یعقوبی

 

به پایان ناگهان آغاز گشتم

به پایان ناگهان آغاز گشتم
پر از موسیقی پرواز گشتم
گمان کردی ز پیشت رفته بودم
پس از مرگم دوباره باز گشتم

مهدی یعقوبی

از ایوان ناگهان گلدان که افتاد

خروش رعد می آمد دمادم
هجوم باد و باران در پی هم
از ایوان ناگهان گلدان که افتاد
در آغوشم کشیدی پر از عالم
مهدی یعقوبی

معما - خدا انسان و یا انسان خدا را آفریده است

افق تاریک و وحشت در دو دیده است
که گفت آیا به پشت شب سپیده است
خدا انسان و یا انسان خدا را
که از ترسش به گیتی آفریده است

مهدی یعقوبی