به قلبم می تپد هر جا که هستم

 

جهان دلداده ای زیبا پرستم

از عشقی جاودان در سینه مستم

به لبهایم دمادمم در ترنم

به قلبم می تپد هر جا که هستم

مهدی یعقوبی

قناری

 

به مثل رودها در من که جاریست

دلیل روز و شبها بیقراریست

سحرگاهان در اعماق گلویم

فراز شاخه های گل قناریست

مهدی یعقوبی

لباست را عوض کردی ولیکن

 

کت و شلوار و کفش و عینکت نو

به شرق و غرب عالم در قدم رو

لباست را عوض کردی ولیکن:

درون کله ات اما همان گو

مهدی یعقوبی

در ایوان نامه های پاره پاره

 

شب است و آسمانم بی ستاره

به روی گونه ها اشکم دوباره

صدای رعد و برق و زوزه باد

در ایوان نامه های پاره پاره

مهدی یعقوبی

دوبیتی های من زیبا اگر شد

 

جهانم عطر خوشبوی تو دارد

نشان از چشم و ابروی تو دارد

دوبیتی های من زیبا اگر شد

درخشش از گل روی تو دارد

مهدی یعقوبی

به مثل قوی زیبا

 

 کسی میخواند از عمق ضمیرم

به رفتن ناگهانی ناگزیرم

روم در خلوت دریاچه ای سبز

به مثل قوی زیبا تا بمیرم

مهدی یعقوبی

صدای گریه هایت زیر باران

 

عبور ابرها از کوهساران

سکوت وهمناک بیشه زاران

شبانگاهان به کنج خلوتی سرد

صدای گریه هایت زیر باران

مهدی یعقوبی

کمان ابرو تبار ترکمن بود

 

کمان ابرو تبار ترکمن بود

زمین و آسمان معبود من بود

جهانم پر شده از عطر و بویش

گلم اسم قشنگش یاسمن بود

مهدی یعقوبی

دو نامحرم که در حال گناهیم

 

من و تو در بر هم دلبخواهیم

دو نامحرم که در حال گناهیم

بطور اتفاقی عاشق هم

به هنگام سفر در یک نگاهیم

مهدی یعقوبی

هزاران حوری ات را من چه جوری

 

خدایا گرچه صد فرسنگ دوری

تو را خواهم ببینم تا حضوری

:به یک زن مانده ام در بستر خود

هزاران حوری ات را من چه جوری

مهدی یعقوبی

شمیم خاطراتت زیر باران

 

شمیم خاطراتت زیر باران

طنین دلنواز جویباران

غزلخوانان تو را چشم انتظارند

قناری های عاشق در بهاران

مهدی یعقوبی

شهلا

 

شکوهت ای گل رویا مرا کشت

رخ زیبا و بی همتا مرا کشت

به سنگ قبر من روزی نویسند:

دو چشمانت که ای شهلا مرا کشت

مهدی یعقوبی

شبی از دوری ات بیتاب بودم

 

شبی از دوری ات بیتاب بودم

به زیر چتری از مهتاب بودم

به رویایم شکفتی تا تو دیدم

در آغوشت سحر در خواب بودم

مهدی یعقوبی

ندیدم مادری فرزند خود را

 

ندیدم مادری فرزند خود را

بیندازد در آتش ای خدایا

تو اما سنگدل قعر جهنم

بیندازی که او را از چه آیا

مهدی یعقوبی

زدم امشب که من تا خرخره می

 

زدم امشب که من تا خرخره می

به مستی می زنم در کوچه ها نی

پس و پشتم که سگهای حکومت

دوان کف بر دهان هر دم پیاپی

مهدی یعقوبی

تو مرفینی به خونم

 

خیالت می کند هر دم فسونم

دمادم بی تو در مرز جنونم

دلم آشفته و سر در گریبان

شب وحشت که مرفینی به خونم

مهدی یعقوبی

کلامت در نگاهم شعر ناب است

دو چشمانت که روح انگیز و گیرا

قدمهایت که آهنگین و زیبا

کلامت در نگاهم شعر ناب است

حضورت در کنارم عطر رویا

مهدی یعقوبی

شرف دارد هر آنکس، بیطرف نیست

 

سراسر میهن ما جز دو صف نیست

شرف دارد هر آنکس، بی طرف نیست

بیا بشکن سکوتت را که ما را

بجز آزادی ایران هدف نیست

مهدی یعقوبی

میان بیشه سبز خیالم

دو چشم منتظر در گوشه راه

دل من می تپد از دوریت آه

میان بیشه سبز خیالم

صدای پای تو آمد که ناگاه

مهدی یعقوبی

 

شدم پروانه ای رنگین به ناگاه

 

به عهد کودکی در کنج خانه

دو چشمم را که بستم با ترانه

شدم پروانه ای رنگین به ناگاه

زدم پر دشت و صحرا جاودانه

مهدی یعقوبی

لبت بوسیدم و لرزیدی از شرم

 

کنار اطلسی ها روی ایوان

نگاهم کردی و گفتم بتو جان

لبت بوسیدم و لرزیدی از شرم

فرو افتاد از دستت که فنجان

مهدی یعقوبی

کسی هرگز نمی آید که از راه

 

هجوم بیکسی، ابر بهاران

وطن خالی که شد از میگساران

کسی هرگز نمی آید که از راه

من اما منتظر در زیر باران

مهدی یعقوبی

کسی از بیکرانها

 

کسی از بیکرانها با تبسم

به جانم میکند نم نم ترنم

دو چشمم را که می بندم به نجوا

میان کهکشانها میشوم گم

مهدی یعقوبی