به مثل شبنمی پاکه نگاهت
شمیم باغ یاسه روی ماهت
تو این شبهای سرد و تیره و تار
پر از خورشید چشمون سیاهت
مهدی یعقوبی(هیچ)
به دشت آسمان ابر سترون
به صحرا می کند بادی که شیون
به زیر چتر باران لرز لرزان
چراغی رو به خاموشی دل من
مهدی یعقوبی(هیچ)
از عشقی ناگهان پر شور گشتم
همه ذرات جانم نور گشتم
بناگاه از خودم آواز خوانان
هزاران سال نوری دور گشتم
مهدی یعقوبی(هیچ)