شبی افسرده و بی روزن اینجاست
سخن از داس ها در گلشن اینجاست
به سر عمامه ضحاکان که دارند
خدا اهریمن است اهریمن اینجاست
مهدی یعقوبی(هیچ)
افقها تیره و تاریک و تاره
به هر سویی سکوتی مرگباره
کلاغی در پلشتی های مرداب
به شادی روز و شب در قار قاره
مهدی یعقوبی(هیچ)
غزل در سینه ها محبوسه محبوس
نگاهها غرقه در افسوسه افسوس
امید و آروزها را که کشتند
عزیزم زندگی کابوسه کابوس
مهدی یعقوبی(هیچ)
غمی سنگین گلویم را فشرده
گل میخک در ایوانم فسرده
ازین سیل فنا بر ما که بگذشت
هزاران آرزو در سینه مرده
مهدی یعقوبی(هیچ)
وطن را هر کران زندان که کردید
عزا و مرگ و قبرستان که کردید
بهشت جاودان ایران من بود
شما ای جانیان ویران که کردید
مهدی یعقوبی(هیچ)
