راز

نمی داند کسی اسرار بودن

غیار از راز عالم را  زدودن

به پیش از مرگ همانجایی که بودی

پس از مرگت که خواهی پر گشودن

مهدی یعقوبی

لبت طعم شراب سرخ گیلاس

نگاهت می دهد عطر گل یاس

لبت طعم شراب سرخ گیلاس

کنارت گرمی سوزان خورشید

به قلبم میکنم هر دم که احساس

مهدی یعقوبی

به رویایت که شاعر می شوم من

تو گویی گاه ساحر می شوم من

به یک پروانه ظاهر می شوم من

به شبها زیر چتر ماه ناگاه 

به رویایت که شاعر می شوم من

مهدی یعقوبی

کتابی شد مقدس ترسناک است

کتابی شد مقدس ترسناک است

به مذهب کور و کر بودن ملاک است

اگر یک دم کنی حتی که تردید

سرت از تن جدا بر روی خاک است

مهدی یعقوبی

دوبیتی عاشقانه

میان دشت های بی کرانه

به دستت یک سبد شعر و ترانه

به لبخندی نگاهم کردی آنگاه

دوبیتی های من شد عاشقانه

مهدی یعقوبی

بر آنم تا کنم میخانه ای باز

پرستوها افق در حال پرواز

به بام خانه باران می زند ساز

اگر بر گردم ایرانم به روزی

بر آنم تا کنم میخانه ای باز

مهدی یعقوبی

یکی بیژن یکی چی چی امامو

یکی بیژن یکی چی چی امامو

یکی هم قل قلی و سام و لامو

یکی کشک و گزو و عین و غینو

 همه در خدمت حفظ نظامو

مهدی یعقوبی

بهشت آنجا که تو باشی کنارم

بهشت آنجا که تو باشی کنارم

به روی شانه هایت سر گذارم

دو چشمت را به چشمانم بدوزی

به اوج آسمانها پر در آرم

مهدی یعقوبی

تو بر گردی اگر

سرش را زیر بالش می گذارد

در آغوشش به رویا می فشارد

تو برگردی اگر ، می خواند آرام :

درخت سیب سرخم گل در آرد

مهدی یعقوبی

بیت رهبر

هر آنجایی فساد و رشوه بر پاست

سخن از اختلاس و جنگ و دعواست

به هر جایی که قتل و کشت و کشتار

اثر از بیت رهبر روی آنجاست

خانه مجانی تا بطری تحتانی

در ایران خانه ی مجانی ما

بدل شد بطری تحتانی اما

به قربان عبا و شال سبزت

تو باز هم معجزه کردی اماما

مهدی یعقوبی

در ایران ارزش انسان به ریش است

در ایران ارزش انسان به ریش است

به داغ روی پیشانی به نیش است

هر آنکس قاتل و دزد و قرمساق

مقام و مال و ایمانش که بیش  است

مهدی یعقوبی

کلام عشق

به گوشت زمزمه آغاز کردن

کلام عشق را ابراز کردن

به دندان دکمه پیراهنت را

به لبخند لطیفت باز کردن

مهدی یعقوبی

به پیشانی که جای مهر اما

چفیه دور گردن می گذارند

به روی گرده مردم سوارند

به پیشانی که جای مهر اما

شرف اندازه یک جو ندارند

مهدی یعقوبی

سحرگاهان که دریا موج در موج

سحرگاهان که دریا موج در موج

کبوترهای زیبا فوج در فوج 

مرا بر روی پرها می نشانند

به دشت آسمانها اوج در اوج

مهدی یعقوبی

کدام اسلام رحمانی چه دینی

تو شمشیری که بر فرق زمینی

سراسر وحشت و مرگ آفرینی

قدم در هر قدم حمامی از خون

کدام اسلام رحمانی چه دینی

مهدی یعقوبی

به نقش پرنیان آرزوها

تو مهتاب شب سنگینم  اما

تپش های دل غمگینم اما

چو نقش پرنیان آرزوها

به رویاها تو را می بینم اما

مهدی یعقوبی

افقها هر کران رنگین کمانیست

افقها هر کران رنگین کمانیست

به جانم نور عشق جاودانیست

کلید قفل خوشبختی به عالم 

به گلبرگ لطیف مهربانیست

مهدی یعقوبی

به دستش استکان لرزید و افتاد

به زیر چتر سبز شاخه بید

به هنگام طلوع نور خورشید

به دستش استکان لرزید و افتاد

مرا با گل که تا از پنجره دید

مهدی یعقوبی

خدا را مادری نفرین که میکرد

نگاهی با دل پر کین که میکرد

به لب فریاد آتشگین که میکرد

کنار کودکش جان داده از فقر

خدا را مادری نفرین که میکرد

مهدی یعقوبی

کمی دیر آمدی اما من هرگز

فشردم تنگ تنپوشت در آغوش

فراز پرتگاه مرگ ، خاموش

کمی دیر آمدی اما من هرگز

نکردم عشق پاکت را فراموش

مهدی یعقوبی

درون زورقی از خاطراتت

تماشای کبوترها سحرگاه

شمیم رازقی ها روی درگاه

درون زورقی از خاطراتت

زدن پارو که در دریاچه ماه

مهدی یعقوبی

مهدی یعقوبی - دوبیتی

در ایران شیعه و سنی که استی
در هند اما که گاوان را پرستی
هر آن جایی که تو آیی به دنیا
شود دینت همان جایی که هستی

مهدی یعقوبی

خیالت میوزد چون عطر مریم

شب و تنهایی و اندوه و ماتم

خیالت میوزد چون عطر مریم

پس از آن ناگهان باران سنگین 

به چشمانم که میبارد دمادم

مهدی یعقوبی

تو رویایی به بیداری شکفته

ترنم بر لب و چشمان ماهت

فروغ خنده های گاه گاهت

تو رویایی به بیداری شکفته

نهفته راز عالم در نگاهت

مهدی یعقوبی