شرف یعنی که آزادی دگر هیچ

قدم در راه پر توفان نهادن

چو ققنوسان در آتشها که زادن

شرف یعنی که آزادی دگر هیچ

به ذلت هرگز هرگز تن ندادن

مهدی یعقوبی

به هنگام سکوت شرزه شیران

به گنداب و لجن در ارتزاقند

پی یک استخوانی بر رواقند

به هنگام سکوت شرزه شیران

سگ بی شرف در واق واقند

مهدی یعقوبی

برای قبر زینب کودکان را

یک عده قاتل و جانی جهانند

به پشت پرده های دین نهانند

برای قبر زینب کودکان را

به خاک و خون که ملاها نشانند

مهدی یعقوبی

چراغ ماه چشمانت شبانه

نسیمت می شود بر لب ترانه

پر و بالم دهد تا بیکرانه

به زیر سقف ایوان سکوتم

چراغ ماه چشمانت شبانه

جهان زیبایی اش بی انتها بود

اگر دلها سبکبال و رها بود

محبت بیدریغ آیین ما بود

اگر من دوستت دارم خدا بود

جهان زیبایی اش بی انتها بود

بدون آب و نان شاید شود زیست

مرا بی تو جهان تاب و توان نیست

تو گویی در تنم روح و روان نیست

بدون آب و نان شاید شود زیست

بدون عشق تو ای مهربان نیست

مهدی یعقوبی

شب هر چه تیره و تاریک اما

زمستان گرچه دائم زمهریر است

به پشتش نوبهاری دلپذیر است

شب هر چه تیره و تاریک اما

به رفتن ای دل من ناگزیر است

مهدی یعقوبی

به دنبال کسی هستم که او نیست

افقها را به چشمم رنگ و بو نیست

شرابی مستی آور در سبو نیست

به مثل مرغ سرگردان به پرواز

به دنبال کسی هستم که او نیست

مهدی یعقوبی

تویی دریایی از عطر گل سرخ

تو خورشیدی شب قیرینه من

طلوع ماه در آیینه من

تویی دریایی از عطر گل سرخ

نفس در هر نفس در سینه من

مهدی یعقوبی