شب یلدا

شب یلدا و باران دانه دانه

به دستانم انار و هندوانه

دو کیلو خنده و یک مَن ترانه

به زنبیلم برم شادان به خانه

مهدی یعقوبی

به یک دم جلوه گر شد روبرویم

به یک دم جلوه گر شد روبرویم

تمام عمر من سرمست اویم

به باغ خاطراتم نرم نرمک

دمادم می بریزد در سبویم

مهدی یعقوبی

تو راز آفرینش در جهانی

تو راز عشق و مستی در جهانی

در آفاقم شمیم مهربانی

پس از مرگم اگر آیی به گورم

تپد در سینه قلبم ناگهانی

مهدی یعقوبی

به زیر پرتو نور شبانگاه

گل یاس سپیدی روی مویت

گلوبند قشنگی بر گلویت

به زیر پرتو نور شبانگاه

حریر بوسه نرمم به رویت

مهدی یعقوبی

اگر از ایدز و از سرطان بمیری

اگر از ایدز و از سرطان بمیری

غل و زنجیر و شلاق و اسیری

هزاران مرتبه بهتر بلایی

به مثل شیخ و ملا را بگیری

مهدی یعقوبی

پس از مرگم بهشت و حوریانش

جواهر هر قدم شیخا به پایت

شراب خون محرومان خدایت

پس از مرگم بهشت و حوریانش

به درد عمه و گور بابایت

مهدی یعقوبی

به بی بی سی نگویید آیت الله

الا آقا شما خانم زیبا

به جان اینهمه آخوند  و ملا

به هر چیزی که عالم می پرستید

به بی بی سی نگویید آیت الله

مهدی یعقوبی

کویری بود و سوزان آفتابی

کویری بود و سوزان آفتابی

درخشیدی افقها چون سرابی

دم مردن که گفتم آب آب آب

لبم بوسیدی و دادی شرابی

مهدی یعقوبی

تو که رفتی

تو که رفتی کمی کردم درنگی

به دستانم خشاب پر فشنگی

در و همسایه ها ناگه شنیدند:

صدای تیر و شلیک تفنگی

مهدی یعقوبی

پر از پروانه ها دشت خیالم

چه عطرآگین ، چه رنگین و زلالم

پر از پروانه ها دشت خیالم

در اوج آسمان در آبی دور

به نم نم نور می بارد به بالم

مهدی یعقوبی

دلم لرزید و گل از دستم افتاد

سحر بود و به کوه و دره ها باد

بلور شبنم آجین باغ شمشاد

تو را دیدم میان کوچه ناگاه

دلم لرزید و گل از دستم افتاد

مهدی یعقوبی

تو خورشیدی درخشان در شب من

تو خورشیدی درخشان در شب من

دلیل بودنم ، تاب و تب من

بیا تا بشکفد از عطر و بویت

گل سرخ تبسم بر لب من

مهدی یعقوبی

نمی دانم منم یا بید مجنون

بر ایوان نیمه شبها روی ماهت

سرور و ذوق گنجشکان به راهت

نمی دانم منم یا بید مجنون

که می لرزد از آن برق نگاهت

مهدی یعقوبی

فحش ناموس هر کس میدهد خود

لجنزاری پر از سالوس باشد

به هر کوی و گذر منحوس باشد

فحش ناموس هر کس میدهد خود

بدان بی شک که بی ناموس باشد

مهدی یعقوبی

شکرخندت که بر ایوان چوبی

شکرخندت که بر ایوان چوبی

در اعماق دو چشمت راز خوبی

به دشت خاطرات ابری من

تو نور آفتاب بی غروبی

مهدی یعقوبی

دوبیتی های من در تحت تعقیب

به اوج قله رفتن از سراشیب

نترسیدن که از دشنام و تکذیب

صدای تیر و سگهای شکاری

دوبیتی های من در تحت تعقیب

مهدی یعقوبی

به مثل سیب سرخی رازآلود

شمیم نور شبهای سیاهی 

شکوه دشتی از گل در نگاهی 

به مثل سیب سرخی رازآلود

به روی شاخه های باغ ماهی

مهدی یعقوبی 

در آب چشمه خورشید

میان باد و بورانها که رُستم

به ژرفای دلم عشقت که جستم

عقابی گشتم و پرهای خود را

در آب چشمه خورشید شستم

مهدی یعقوبی

تو خندیدی

سراسر برگها بر شاخه ها زرد
افقها می وزد بادی که شبگرد
تو خندیدی به رویم میخک سرخ
به گلدانم بر ایوان گل در آورد

مهدی یعقوبی

کمی آنسوتر از آیینه رود

کمی آنسوتر از آیینه ی رود

سراسر دشت و صحرا شبنم آلود

خیالت در افقها می درخشید

به چشمم اشک و دستم نی لبک بود

مهدی یعقوبی

اگر مومن ببیند بدحجابی

کنار عده ای نادان و احمق
به منبر می کند ملا که وق وق
اگر مومن ببیند بدحجابی:

خدایش توی تنبان می کند شق

مهدی یعقوبی

نگاهت رعد و برقی در خیالم

دلم اندوه سرخ روزگاران

گل یاسی که پرپر در بهاران

نگاهت رعد و برقی در خیالم

پس از آن ناگهان نم نم که باران

مهدی یعقوبی

تو را بر روی تابوتی

دو چشمم را جهان نمناک کردند

دلم را لاله ای دلچاک کردند

تو را بر روی تابوتی که بردند

مرا تا در ابد در خاک کردند 

مهدی یعقوبی

شقایق های سرخ عاشقم کو

به بانگ موج و توفانها به هر سو

سرش بر صخره میزد یک پرستو

به هق هق در شب قیرینه میخواند :

شقایق های سرخ عاشقم کو

مهدی یعقوبی

یک آخوندی ندیدم من که هرگز

گلویم را که بغضی می فشارد
به هر سو سیلی از ماتم ببارد

یک آخوندی ندیدم من که هرگز

در ایران خانه ای زیبا ندارد

مهدی یعقوبی

شب برفی که در آغوش گرمت

شب برفی که در آغوش گرمت

سر انگشتم که بر موهای نرمت

نسیم عطر آلود نگاهت

لبم روی لبت احساس شرمت

مهدی یعقوبی

به هنگام ورود خود به ایران

اگر از جان خود عالم که سیرید

سفر در خاک میهن ناگزیرید

به هنگام ورود خود به ایران

دماغ خویش را محکم بگیرید

مهدی یعقوبی

دعا پول و ثنا پول و خدا پول

دعا پول و ثنا پول و خدا پول

عبا پول و قبا پول و نوا پول

تو را با پشم و ریشش می زند گول

غرض از روضه های کربلا پول

مهدی یعقوبی

به زیر چتر آهنگین باران

سرودن در گذرگاه بهاران

به زیر چتر آهنگین باران

گشودن بازوان را رو به خورشید

سحرگاهان به اوج کوهساران

مهدی یعقوبی

تو ماهی در خیالم ، من پلنگی

تو ماهی در خیالم ، من پلنگی

از عشقت شد افقهایم که رنگی

تو را از آسمان جستن ربودن

چه رویای دل انگیز و قشنگی

مهدی یعقوبی

چه بی تاب توام آیا تو هم ، هم

چه بی تاب توام آیا تو هم ، هم

تو هم آیا چو من هر لحظه هر دم!؟

به چشمم زندگی بی تو که یعنی

در آتش سوختن قعر جهنم

مهدی یعقوبی

در قاب خاطرات

هنوزم رنگ چشمانت که زیباست

به آغوشت کشیدن چون که رویاست

هنوزم اشکهایت در قفایم

به قاب خاطرات من که پیداست

مهدی یعقوبی

تو خورشیدی که در اعماق قلبم

نسیمت میوزد جانم دوباره

سراسر آسمانم پر ستاره

تو خورشیدی که در اعماق قلبم

به ذرات وجودم در شراره

مهدی یعقوبی

تو رفتی خانه ام ...

تو رفتی خانه ام تاریک و تنگ است

دلم با زندگی در حال جنگ است

به هر دم در دو گوشم زوزه مرگ

به دستانم تفنگی پر فشنگ است 

مهدی یعقوبی 

به قلبم تا ابد « ایران » بمانی

شکوه جاودان و بیکرانی

نسیم افتاب مهربانی

نفس در هر نفس گرمایی از عشق

به قلبم تا ابد « ایران » بمانی

مهدی یعقوبی

پس از عمری که بر گشتم بسویت

دلم را با دو چشمانت ربودی

درِ خورشید را بر من گشودی

پس از عمری که بر گشتم بسویت

تو اما آسمانها رفته بودی

مهدی یعقوبی

شکوه جاودان پاییز پاییز

افق زیبا ، تماشایی دل انگیز

سراسر شاخساران رنگ آمیز

صدای بال مرغان ساز باران

شکوه جاودان پاییز پاییز

مهدی یعقوبی

به لبهای قشنگت عطر لبخند

به دور گردنت رقص گلوبند

به لبهای قشنگت عطر لبخند

نگاهت چون شقایق های وحشی

فراز قله سبز دماوند

مهدی یعقوبی

به هندوستان مقدس گاوهایند

میان خار و خس تنها و بی کس

هجوم گرگها در پیش و در پس

به هندوستان مقدس گاوهایند

در ایران گاوها اما مقدس

مهدی یعقوبی

به اسلام هر کسی باور ندارد

جهاد همواره با کافر که بودن

سر آنان جدا از تن نمودن

به اسلام هر کسی باور ندارد

زنش را از کف دستش ربودن

مهدی یعقوبی

ﺳﻮﺭﻩ ﻧﺴﺎﺀ ﺁﯾﻪ 24 :

ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﮑﺎﺡ ﺯﻧﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﺩﺍﺭ ﺣﺮﺍﻡ ﺷﺪ ، ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺎﻥ

ﺷﻮﻫﺮﺩﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﮐﻔﺎﺭ ﺑﻪ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ!

‏(ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺁﯾﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻬﯽ ﻗﻤﺸﻪ ﺍﯼ)

به یک دم فکر کردن دین من رفت

 از آفاقم غریو اهرمن رفت

نفیر مرگ و تابوت و کفن رفت

 به صد سالت پرستیدم خدایا

به یک دم فکر کردن دین من رفت

مهدی یعقوبی

جهان بی شک که جای بهتری بود

نفیر مرگ و نابودی وجودند

غل و زنجیرها بر تار و پودند

جهان بی شک که جای بهتری بود

کتاب های مقدس گر نبودند

مهدی یعقوبی

شما خود عامل فقر و فسادید

شما خود عامل فقر و فسادید

جنایتکار و دزد و بیسوادید

همان طوسی ولی عمامه بر سر

دو آخوند پلید و کو... گشادید

مهدی یعقوبی

اگر پایین تنه از دین تان را

اگر شمشیر از آیین تان را

نقاب از چهره پر کین تان را

چه می ماند که ملایان بگویید

اگر پایین تنه از دین تان را

مهدی یعقوبی

اگر حوری نمی دادی خدایا

اگر انبوه حوری های زیبا

وگر غلمان نمی دادی خدایا

کسی در راه دینت جان نمی باخت

نه داعش بود و نه آخوند و ملا

مهدی یعقوبی

روحانی یا رئیسی کدامیک !؟

دو تا آخوند پشمالوی دمدار

یکی گرگ و یکی روباه مکار

لب و دندانشان آغشته از خون

دو تخم یک هیولای ستمکار

مهدی یعقوبی

قلم در توی دستانم تفنگم

خشابی پر شده من از فشنگم

قلم در توی دستانم تفنگم

گهی با خون گهی با واژه هایم

به راه سرخ آزادی بجنگم

مهدی یعقوبی

چه کوتاهه چه کوتاهه چه کوتاه

به مث رعد و برقه گاه و بیگاه
مث ابر مسافر رو سر ماه

به مث عمر گلها ، زندگی آه

چه کوتاهه چه کوتاهه چه کوتاه
مهدی یعقوبی