شب یلدا

شب یلدا و باران دانه دانه

به دستانم انار و هندوانه

دو کیلو خنده و یک مَن ترانه

به زنبیلم برم شادان به خانه

مهدی یعقوبی

به یک دم جلوه گر شد روبرویم

به یک دم جلوه گر شد روبرویم

تمام عمر من سرمست اویم

به باغ خاطراتم نرم نرمک

دمادم می بریزد در سبویم

مهدی یعقوبی

تو راز آفرینش در جهانی

تو راز عشق و مستی در جهانی

در آفاقم شمیم مهربانی

پس از مرگم اگر آیی به گورم

تپد در سینه قلبم ناگهانی

مهدی یعقوبی

به زیر پرتو نور شبانگاه

گل یاس سپیدی روی مویت

گلوبند قشنگی بر گلویت

به زیر پرتو نور شبانگاه

حریر بوسه نرمم به رویت

مهدی یعقوبی

اگر از ایدز و از سرطان بمیری

اگر از ایدز و از سرطان بمیری

غل و زنجیر و شلاق و اسیری

هزاران مرتبه بهتر بلایی

به مثل شیخ و ملا را بگیری

مهدی یعقوبی

پس از مرگم بهشت و حوریانش

جواهر هر قدم شیخا به پایت

شراب خون محرومان خدایت

پس از مرگم بهشت و حوریانش

به درد عمه و گور بابایت

مهدی یعقوبی

به بی بی سی نگویید آیت الله

الا آقا شما خانم زیبا

به جان اینهمه آخوند  و ملا

به هر چیزی که عالم می پرستید

به بی بی سی نگویید آیت الله

مهدی یعقوبی

کویری بود و سوزان آفتابی

کویری بود و سوزان آفتابی

درخشیدی افقها چون سرابی

دم مردن که گفتم آب آب آب

لبم بوسیدی و دادی شرابی

مهدی یعقوبی

تو که رفتی

تو که رفتی کمی کردم درنگی

به دستانم خشاب پر فشنگی

در و همسایه ها ناگه شنیدند:

صدای تیر و شلیک تفنگی

مهدی یعقوبی

پر از پروانه ها دشت خیالم

چه عطرآگین ، چه رنگین و زلالم

پر از پروانه ها دشت خیالم

در اوج آسمان در آبی دور

به نم نم نور می بارد به بالم

مهدی یعقوبی

دلم لرزید و گل از دستم افتاد

سحر بود و به کوه و دره ها باد

بلور شبنم آجین باغ شمشاد

تو را دیدم میان کوچه ناگاه

دلم لرزید و گل از دستم افتاد

مهدی یعقوبی

تو خورشیدی درخشان در شب من

تو خورشیدی درخشان در شب من

دلیل بودنم ، تاب و تب من

بیا تا بشکفد از عطر و بویت

گل سرخ تبسم بر لب من

مهدی یعقوبی

نمی دانم منم یا بید مجنون

بر ایوان نیمه شبها روی ماهت

سرور و ذوق گنجشکان به راهت

نمی دانم منم یا بید مجنون

که می لرزد از آن برق نگاهت

مهدی یعقوبی