فرمان شلیک

وطن در بند مشتی بیسواد ست
نظام مملکت روی فسادست
کسی جز رهبری فرمان شلیک
بسوی مردم ایران ندادست
مهدی یعقوبی

 

جهان چشمان خود را بسته بر عشق

کسی از کوچ گنجشکان نگوید
 کسی از مرگ شب بوها نموید
جهان چشمان خود را بسته بر عشق
کسی راز شکفتن را نجوید
مهدی یعقوبی

به سفره جای پول نفت ...

کشد مادر کنار در که فریاد
که نفرین بر نظام ظلم و بیداد
به سفره جای پول نفت جلاد
که خون سرخ فرزند مرا داد
مهدی یعقوبی

 

خدا را شکر امنیت که داریم

گرسنه در دل شبهای تاریم
به دیده اشک خون هر دم بباریم
به منبر می کشد نعره که شیخی:
خدا را شکر امنیت که داریم
مهدی یعقوبی

 

پس از مرگت خیالت تخت باشد

تو نامت روی لب توهین که باشد
کلامت روح و جان را می خراشد
پس از مرگت خیالت تخت باشد
هر ایرانی که بر قبرت بشاشد
مهدی یعقوبی

گران آب و گران برق و گران نان

گران آب و گران برق و گران نان
کشیدند از دو پا حتی که تنبان
از آن عدل علی گفتن به چل سال
که تنها تن فروشی گشته ارزان
مهدی یعقوبی

 

مسلمانان چرا

به مثل گرگ با هم می ستیزند
دمادم خون یکدیگر بریزند
مسلمانان چرا از میهن خویش
به سوی غرب کافر می گریزند
مهدی یعقوبی

به سر عمامه هر گرگی که دارد

زمین و آسمان نکبت ببارد
به سر عمامه هر گرگی گذارد
هر آنکس فاسد و دزد و قرمساق
در ایران پست بالاتر که دارد
مهدی یعقوبی

تو را می بینمت تا من که در راه

تو را می بینمت تا من که در راه

چکاوک میشوم از شوق ناگاه

به لبخندت که بال و پر در آرم

جهانم می شود زیبا و دلخواه

مهدی یعقوبی

 

زمان چون گورکن آرام آرام

به تیک و تاک ساعت ها به دیوار
عبور ابرها فرق سپیدار
زمان چون گورکن آرام آرام
که دفنم می کند در زیر آوار
مهدی یعقوبی

دروغ اما چرا

وعید و وعده ها از دم  که پوشال
همه دزد و عبا بر دوش و رمال
دروغ اما چرا از برکت شیخ!؟
که سن تن فروشی گشته ده سال

نگاهت میدرخشد مثل الماس

لطیفی مثل گلبرگ گل یاس

تن و جانت همه از تار احساس

شب تاریک و تار و بی ستاره

نگاهت میدرخشد مثل الماس

مهدی یعقوبی