به جرم برگ لبخندی شب تار

تو را کنج قفس آزار کردند
تجاوز گرگ های هار کردند
به جرم برگ لبخندی شب تار
به روی چوبه های دار کردند

مهدی یعقوبی

 

خطر ای جدیست هشدار

کبوترها به روی چوبه دار
تبر بر گرده سرو و سپیدار
شد ایران بشکه ای باروت از خشم
ستمکاران خطر جدیست هشدار
مهدی یعقوبی

در این دوران که بوسیدن گناهه

در این دوران که بوسیدن گناه است
به پشت ابرها پنهان که ماه است
تو را می بوسمت محبوبه من
اگر چه حکم اعدامم به راه است
مهدی یعقوبی

زمان خاموش و ساعت ها فراموش

زمان خاموش و ساعت ها فراموش
از عطرت میشوم مستانه  مدهوش
تو را یک نیمشب در نور فانوس
کنار برکه میگیرم در آغوش
مهدی یعقوبی

 

زمان رود است و من با سرعت نور

به دریاهای بی ساحل رهایم
نمی دانم نمی دانم کجایم
زمان در پشت و من با سرعت نور
فراسوی زمان پر می گشایم
مهدی یعقوبی

در اقیانوس بی پایان هستی

به خلوت در سکوت سایه گستر
زند روح از تنم در بیکران پر
در اقیانوس بی پایان هستی
رها از خویش میگردم شناور
مهدی یعقوبی

وطن اسلامی و

وطن اسلامی و ممنوع « می » شد
عزاداری به جای چنگ و نی شد
تمام صادرات ما که جنده
به استانبول که تا شهر دبی شد
مهدی یعقوبی

اینشتین ای خدایا بی خدا بود

جهان جایی که بهتر ای دلا بود
به جای دین اگر عشق و وفا بود
چرا عاقلترین مخلوق عالم
انشتین ای خدایا بی خدا بود
مهدی یعقوبی