دوبیتی نود و هشتم - مهدی یعقوبی

تو رویا یی  دل  آیینه ها یی

نسیمی  د ر  افقها ی  طلایی

تو دشت آسمان در واحه صبح

به چشما ن عقابان  د ر هوایی

دوبیتی نود و هفتم - مهدی یعقوبی

 

غروب از راه می آمد کمی زرد
نسیمی میگذشت از تپه ها سرد
فراز صخره ها چوپان به صحرا
به نی گلپونه ها را خواب می کرد
مهدی یعقوبی

  

دوبیتی نود و ششم - مهدی یعقوبی

تصویری از با لکن خانه ام درهلند

جهان من  گریه ابری  غریبم

د ر آتش ا ز ازل  روی  صلیبم

سر افتا د ه ی یک مرغ و حشی

بها ر ا ن د ر کنا ر با غ سیبم

دوبیتی نودوپنجم - مهدی یعقوبی

به سرما رازقی هایم که مردند

ترنم ها  به  لبها یم   فسر د ند

کبوترها تن هم را به اشکی

به رعدوبرق وبارانها  فشردند

دوبیتی نود و چها رم - مهدی یعقوبی

به کوچ مرغکان در باد وباران

پس از  توفان  زرد  برگریزان

تو تنها مانده ای سرسبز ای کاج

به  روی  برفها ی  کوهساران

دوبیتی نود و سوم - مهدی یعقوبی

بلم ها را دل کا ر و ن  شکستند 

غز لها  ر ا به لبها  نیزه  بستند 

به رویا روی قمری ها ی  عاشق

هز ا ر ا ن  جوخه آ تش نشستند