خری خواهد که رفت و بار دیگر

زمان رای دادن چون بیاید

شعار و وعده ها دل می رباید

خری خواهد که رفت و بار دیگر

خری خرتر که امت را بگاید

مهدی یعقوبی

شاعر کفر گو

در عالم شاعری من کفر گویم

در آتش راه آزادی بجویم

بزن شمشیر دین را شیخ خونخوار

که با الله و اکبر بر گلویم

مهدی یعقوبی

خرد در میهنم یعنی جنایت

خریت تا به حد بی نهایت

جنون و جهل معنایش درایت

به سر عمامه دارد گرگ خونخوار

خرد در میهنم یعنی جنایت

مهدی یعقوبی

نفس در هر نفس با تو که بودن

نفس در هر نفس با تو که بودن 

به رویاهای شیرینت غنودن 

سحرگاه بهاران نرم نرمک 

به لبخندت که چشمان را گشودن

مهدی یعقوبی

میان آن همه حوری که ملا

یکی می در بغل عریان که می گشت

یکی شادان پی قلیان که می گشت

میان آن همه حوری که آخوند

بهشت اندر پی غلمان که می گشت

مهدی یعقوبی

خداوندا چرا گفتی به قرآن

خدایا مشرکان را از چه آیا

سگ و بوزینه می خوانی به دنیا

چرا گفتی در آیاتت به قرآن

بریدن دست و پای کافران را

مهدی یعقوبی

مقدس میهنم تنها شراب است

دلش آیینه دار آفتاب است

در اعماق نگاهش عشق ناب است

کتابش هر ورق آیاتی از مهر

مقدس میهنم ایران شراب است

مهدی یعقوبی

همیشه شیر شرزه شیر باشد

اگر کنج قفس زنجیر باشد

وگر بر گردنش شمشیر باشد

به رویاروی صدها گرگ خونخوار

همیشه شیر شرزه شیر باشد

مهدی یعقوبی

جمیله رقصد و ...

اگر امت مرا رهبر بداند

غم و قصه در این میهن نماند

نماز جمعه ها در خطبه هایم

جمیله رقصد و گوگوش بخواند

مهدی یعقوبی

به ژرفای سکوتم آذرخشی

به ژرفای سکوتم آذرخشی

در اعماق وجودم می درخشی

گل خورشید را در قعر شبها 

به من با برق چشمانت ببخشی

مهدی یعقوبی

تو خندیدی جهان گل شد پدیدار

جهان در انجماد ظلمتی تار

تمام آرزوها زیر آوار

افق چون وحشتی بی انتها بود

تو خندیدی جهان گل شد پدیدار

مهدی یعقوبی

در ایران فاحشه ارازن ولی نان

وطن در چنگ از ما بهتران است

پر از عمامه دار و روضه خوان است

در ایران فاحشه ارازن ولی نان

گرانتر قیمتش از نرخ نان است

مهدی یعقوبی

میان گله گوسفند یک گرگ

تمام فصل ها فصل خزان است

پر از تابوت و شیون هر کران است

میان گله گوسفند گرگی

به کوه و دشت و صحراها شبان است

مهدی یعقوبی

به پیشواز بهار

صدای بال قمری ها که از دور

در اعماق سیاهی جوشش نور

تپش های شکفتن از دل خاک

طنین رویش مستی در انگور

مهدی یعقوبی

جناب شیخ ما ایثار دارد / به لای پای زن ها کار دارد

جناب شیخ ما ایثار دارد

سر سفره شکم چون غار دارد

چنان زاهد چنان مومن که تنها

به لای پای زن ها کار دارد 

مهدی یعقوبی

شقایقزارها در امتدادت

شکوه روشن چشمان شادت

به ژرفای شب تاریک و خاموش

به قلبم نور می پاشد که یادت

مهدی یعقوبی

جهان آخوند خوب و بد نداریم

ستون دینشان در اختلاس است

خدا در نزد آنان اسکناس است

جهان آخوند خوب و بد نداریم

به سر تا پا که فاسد از اساس است 

مهدی یعقوبی

تو یک دریاچه یاس سفیدی

تو یک دریاچه یاس سفیدی

نسیم عشق ، زیر چتر بیدی

تو حتی در دلم پیش از تولد

به مثل آفتابی می تپیدی

مهدی یعقوبی

عجب شهر نویی دارد که مشهد

 به هر سو صیغه ها در رفت و آمد

همه چادر به سر زیبا و خوش قد

خدا قسمت کند ما را زیارت

عجب شهر نویی دارد که مشهد

مهدی یعقوبی

به پیشواز بهار

حریر نور شبهای سیاهند

کلام مهربانی در نگاهند

پرستوهای عاشق دسته دسته 

سحرگاهان غزلخوانان به راهند

مهدی یعقوبی

به پیشواز بهار

وزان هر سو کران باد بهاران

چه رنگ آمیز و زیبا شاخساران

به زیر طبل باران می کند رقص

گلی وحشی فراز کوهساران

مهدی یعقوبی

در ایران مجلسش شکل طویله

در ایران مجلسش شکل طویله

به روی سردرش یک دسته بیله

به عرعر یا که در جفتک پرانی

رئیسش شیخ پشم الدین گوریله

مهدی یعقوبی

به ایوان با گلی در دست با ماه

شنیدم شاعری شبها نمی خفت

دلش با اندوهان آتشین جفت

به ایوان با گلی در دست با ماه :

" تو را من دوستت دارم که می گفت "

مهدی یعقوبی

سیاست توی ایران حقه بازیست

سیاست توی ایران حقه بازیست

همه حرف و سخن ها صحنه سازیست

به حال استخاره با دو تخمش

برای حکم دادن شخص قاضیست

مهدی یعقوبی

گلی از کهکشان باغ رویا

در ادراکم کبوترهای زیباست

نت جادویی آهنگ دریاست

به هر دم در تپش های دل من

گلی از کهکشان باغ رویاست

مهدی یعقوبی

به رویاهای رنگینت که خفتن

به رویاهای رنگینت که خفتن

غزل از روی لبهایت شنفتن

میان بوته های سرخ وحشی

به راهت گل در آوردن شکفتن

مهدی یعقوبی

تو ناموسی

تو ناموسی حصار خانه جایت

ضعیف و ناقص العقلی به غایت

مقام و ارزشت ای زن در اسلام

همان پرده ای در لای پایت

مهدی یعقوبی

هر ایرانی که یک آخوند و ملا

اگر چه راه دانش پا گذارد

برای آش نذری جان سپارد

هر ایرانی که یک آخوند و ملا

در اعماق وجود خود که دارد

مهدی یعقوبی

به پشت پنجره با یک گل سرخ

شقایقزارها یادت به راهم 

جهان زیباترین در نگاهم

به پشت پنجره با یک گل سرخ

تو را آغوش می گیرم که ماهم

مهدی یعقوبی

در آغوشم که عکست را شبانگاه

به هق هق سر به  زانو می گذارم

تو باز هم نیستی اینجا کنارم

در آغوشم که عکست را شبانگاه

میان اشکهایم می فشارم

مهدی یعقوبی

لباس میش بر تن گرگهایند

لباس میش بر تن گرگهایند
به منبرها به لب نام خدایند
دوباره شیخ خندان را که خواهند
فرو در مقعد امت نمایند

مهدی یعقوبی